Projekt przedłożono w 2343 roku.

Okręty klasy Galaxy były krokiem w inną stronę w porównaniu z okrętami takiego typu jak Excelsior lub Ambassador. Ogólnie ich przeznaczeniem była eksploracja dalekiego zasięgu. Oferowały niespotykany do tej pory komfort dla załogi - podobny do tego, jaki oferują bazy gwiezdne. Okręty klasy Galaxy miały być także używane w celach obronnych i dlatego zostały dobrze uzbrojone. Pomimo swych rozmiarów okręty te są bardzo zwrotne i stosunkowo lekkie.

Okręty klasy Galaxy okazały się tak wartościowe, że jeden z nich - USS Enterprise-D - został okrętem flagowym Federacji. Przebieg jego służby udowodnił, że w pełni zasłużył na tę zaszczytną funkcję. Okręty tej klasy są nadal budowane w stoczni Utopia Planitia.

Ostatnie wydarzenia (zniszczenie USS Odyssey i USS Enterprise-D, a przedtem USS Yamato i USS Intrepid) dowiodły, że okręty te są zbyt słabe do prowadzenia ciężkich działań bojowych. Dlatego też po przeprowadzeniu testów z udziałem USS Venture wszystkie okręty tej klasy zostały wysłane do stoczni w celu dozbrojenia, a plany budowanych okrętów tej klasy zostały zmodyfikowane.

Wprowadzenie

Podstawowym zadaniem USS Enterprise-D i innych okrętów klasy Galaxy była eksploracja nieznanych obszarów galaktyki oraz nawiązywanie kontaktów z innymi rasami w imieniu Zjednoczonej Federacji Planet.

Z tego powodu statek został zaprojektowany tak, aby mógł działać bez przerwy, niezależnie od jakichkolwiek placówek czy baz gwiezdnych, aż do pięciu lat.
Napęd okrętu zaprojektowano tak, aby był zdolny do osiągnięcia stałej prędkości warp 9,2, a warp 9,6 maksymalnie przez 12 godzin.
Dodatkowo napęd impulsowy umożliwiał poruszanie się z prędkością 0,92 prędkości światła.
Na pokładzie okrętu Galaxy znajdowało się kilka różnego przeznaczenia małych pojazdów, wliczając w to jacht kapitański oraz kilka rodzajów promów.

Okręt miał na pokładzie około tysiąca oficerów Gwiezdnej Floty, cywilnych specjalistów i ich rodzin. Statki klasy Galaxy były nieporównywalnie bardziej luksusowe i lepiej przystosowane dla załogi, ich rodzin, oraz okazjonalnych gości niż inne okręty Gwiezdnej Floty. W sytuacjach tego wymagających, na pokładzie mogło się pomieścić do 6500 ludzi. Rodziny mieszkające na statku klasy Galaxy miały zapewnione wszelkie wygody, począwszy od placówek edukacyjnych na różnego rodzaju ośrodkach rekreacyjnych kończąc.

Również dla regularnej załogi stworzone były pomieszczenia rekreacyjne, jak np. Dziesiąty Dziobowy, który był idealnym miejscem do spotkań towarzyskich po służbie.
Statek wyposażony był także w kilka holodeków, które mogły być wykorzystane na wiele różnych sposobów, głównie właśnie rekreacyjnych, z uwagi na zdolność odtworzenia niemal każdego miejsca.
Wyspecjalizowane kwatery VIP-ów były przeznaczone dla np. ambasadorów. Okręty były również odpowiednio wyposażone do prowadzenia przeróżnych badań naukowych.

W statek wbudowana była ogromna liczba sensorów różnorakiego przeznaczenia. Skanery optyczne i dalekosiężne skanery EM były pomocne w sporządzaniu map i studiowaniu różnych fenomenów kosmicznych. Sensory krótkiego zasięgu były używane do dokładnego analizowania np. struktury geologicznej planety.

Na pokładzie mogło się znajdować do dwudziestu wyspecjalizowanych grup naukowych, których kwatery zdolne pomieścić 225 osób znajdowały się w bliskim sąsiedztwie z laboratoriami pokładowymi.

Mostek główny

Mostek główny USS Enterprise-D, jak i innych statków klasy Galaxy, usytuowany jest w centralnej, górnej sekcji spodka na pokładzie pierwszym.

Mostek główny to owalnego kształtu pomieszczenie z dużym ekranem o wymiarach 4,8 na 2,5 m na przedniej ścianie. Na samym przedzie znajdują się konsole oficera operacyjnego i sternika (ops i conn). Na ścianach tylniej i bocznych znajdują się konsole inżynieryjna, naukowa i środowiskowa. Bezpośrednio za fotelem kapitana na drewnianej poręczy znajduje się konsola taktyczna.

W samym centrum pomieszczenia znajduje się wspomniany fotel kapitański, po jego prawej stronie fotel pierwszego oficera, a po lewej fotel doradcy. Mostek wyposażony jest również w replikator żywności.

Mostek jest optymalnie połączony z innymi ważnymi miejscami na statku. Do mostka prowadzi sześcioro drzwi. Patrząc z pozycji ekranu głównego i posuwając się zgodnie z ruchem wskazówek zegara:

• jedne po lewej stronie, obok stanowiska sternika i operacyjnego, prowadzące do turbowindy mostka bojowego,
• drugie i trzecie we wnęce w lewym rogu (naprzeciwko ekranu) mostka, prowadzące do toalety i korytarza, na końcu którego znajduje się taras widokowy,
• czwarte w prawym rogu (naprzeciwko ekranu) prowadzące do turbowindy
• piąte, po prawej, prowadzące do kabiny pogotowia,
• szóste, obok piątych, prowadzące do kolejnej turbowindy.

W statkach klasy Galaxy fotel kapitana, usytuowany w centrum mostka, sąsiaduje z fotelem pierwszego oficera oraz fotelem przeznaczonym dla innego starszego oficera, ambasadora, często też doradcy, jak to miało miejsce w przypadku USS Enterprise-D.

Z tej pozycji oficerowie dowodzący mają optymalny widok na ekran główny i łatwo mogą komunikować się z pozostałym personelem mostka. Fotel kapitański jest stale obsadzony przez 24 godziny na dobę przez odpowiednich, uprawnionych do tego oficerów, kontrolujących mostek w danym przedziale czasu.

Na zakończeniach oparcia fotela dowódcy znajdują się wbudowane dwie małe konsole. Są to zmodyfikowane, uproszczone konsole operacyjna i nawigacyjna z podstawowymi informacjami i danymi. W razie konieczności kapitan może użyć tych minikonsol do kierowania statkiem. Konsole mogą być używane do penetracji bazy danych komputera pokładowego, łączności itd.

Fotele pierwszego i np. doradcy wyposażone są w pojedyncze, wolnostojące większe od kapitańskich konsole, pozwalające na dostęp do różnego rodzaju danych, zarówno tych z bazy danych, jak i sensorów krótkiego i dalekiego zasięgu. Wszystkie konsole akceptują polecenia dawane z klawiatury bądź przekazywane ustnie.

Stanowisko operacyjne (ops)

Oficer operacyjny odpowiedzialny jest za wiele bardzo istotnych rzeczy. Głównym jego zadaniem jest zarządzanie i rozdzielanie różnego rodzaju zasobów statku (np. energetycznych). Rola ta wymaga dużej wiedzy na temat wszystkich systemów statku, bliskiej i niemal ciągłej współpracy z pozostałymi oficerami mostka, np. oficerem taktycznym i sternikiem (nawigacyjnym). Funkcja oficera operacyjnego jest więc bardzo złożona, a co za tym idzie odpowiedzialna.

Mimo, iż Enterprise jest statkiem potężnym, sytuacja często wymaga od niego rzeczy niemal niewykonalnych nawet dla tej klasy statku, jak np. osiągi sensorów dużo przekraczające ich normalny zasięg. W tej sytuacji do akcji wkracza operacyjny, jego zadaniem jest tak zarządzać i rozdzielać potrzebne w innych częściach statku zasoby (energetyczne, obliczeniowe) aby zoptymalizować np. sensory, nie szkodząc przy tym innym komponentom.

Konsola operacyjna posiada szczegółowe dane na temat wszystkich zasobów statku oraz pozwala przewidzieć jakie i ile zasobów potrzebne będzie do wykonania danej czynności.


Wiele z tych czynności wykonywanych jest automatycznie przez komputer pokładowy, jednak niektóre z nich wymagają abstrakcyjnego, kompleksowego czy nowatorskiego myślenia, do którego komputer nie jest zdolny w takim stopniu, jak wytrenowany oficer Gwiezdnej Floty. Żaden, nawet najbardziej zaawansowany komputer, nie jest w stanie tak przewidzieć danej sytuacji, jak człowiek. Tak więc potrzebna jest osoba, która monitoruje i wprowadza ewentualne korekty do decyzji i działań komputera. Oficer operacyjny ma także za zadanie informowanie na bieżąco o efektach działań pozostałych oficerów mostka.

W sytuacjach takich jak bitwa, odpowiedzialność oficera operacyjnego jest równie ważna jak oficera taktycznego, z którym współpracuje. Operacyjny musi kontrolować, analizować i informować oddziały naprawcze o uszkodzeniach, w razie potrzeby przekierować energię do np. osłon. Operacyjny musi ponadto utrzymywać kontakt z maszynownią, działem naukowym, informować o odczytach sensorów, jest także odpowiedzialny za wystrzeliwanie sond i pobieranie z nich danych, nadzorować drużyny wypadowe, transportery, utrzymywać łączność, podawać koordynaty, może zainicjować sekwencję rozłączenia sekcji spodka od sekcji napędowej, autoryzować odloty i przyloty promów oraz monitorować dane obiekty.

Stanowisko nawigacyjne (conn)

Stanowisko kontroli lotu, zwane też nawigacyjnym, jest usytuowane obok stanowiska operacyjnego. Oficer nawigacyjny (sternik) odpowiedzialny jest za pilotowanie statku. Wiele funkcji kontrolnych lotu statku jest zautomatyzowanych, jednak na statkach Federacji sternik zawsze jest obecny na stanowisku nawigacyjnym, podobnie jak operacyjny na swoim.

Do obowiązków nawigacyjnego należą: kontrolowanie i monitorowanie kursu, weryfikacja pozycji statku, utrzymywanie łączności z maszynownią i wykonywanie ręcznych operacji kontroli lotu (np. manewry unikowe). Kurs może zostać wprowadzony z konsoli ręcznie bądź głosowo, przy czym komputer zawsze sugeruje najbardziej jego zdaniem optymalny kurs, który może zostać zaakceptowany lub też odrzucony przez sternika.

Informacje ze stanowiska nawigacyjnego są często bardzo pomocne oficerowi taktycznemu (np. ustalenie kursu statku wroga). Jeśli jest to konieczne, oficer operacyjny może potwierdzić dane z konsoli nawigacyjnej na swoim stanowisku (podczas czerwonego alarmu potwierdzenie następuje automatycznie).

Mimo automatyzacji większości funkcji pilotażowych, oficer nawigacyjny może całkowicie przejąć kontrolę nad statkiem i sterować nim manualnie. Podczas trybu manualnego wszystkie funkcje pilotażowe są dostępne na tej właśnie konsoli.


Z uwagi na strategiczną wartość konsoli nawigacyjnej, wyposażona jest ona w oddzielny procesor umożliwiający przejście w tryb ręczny nawet podczas awarii głównego komputera. Stanowisko to ma również dostęp do awaryjnych sensorów nawigacyjnych.

Podczas lotu z prędkością impulsową sternik monitoruje systemy napędowe i skutki podróży z tą prędkością. W razie zagrożenia przeciążeniem systemów napędowych komputer informuje, czy dany manewr jest bezpieczny, ewentualnie sugeruje alternatywne wyjście. Jednak w czasie czerwonego alarmu komputer ignoruje niebezpieczniejsze manewry pozwalając sternikowi działać na własną rękę.


Podczas lotu z prędkością warp oficer nawigacyjny odpowiedzialny jest za monitorowanie geometrii pola podprzestrzennego. Ta działalność wymaga ścisłej współpracy z maszynownią. Oficer nawigacyjny ma obowiązek informować kapitana o stanie systemów napędowych, dlatego właśnie CEO siedzi cały czas w maszynowni, a nie na mostku, ani też nie komunikuje się często z mostkiem. Zautomatyzowane systemy konsoli nawigacyjnej cały czas skanują przestrzeń i wprowadzają ewentualne poprawki do kursu.

W statkach klasy Galaxy, oficer nawigacyjny przeszkolony jest na wypadek separacji statku na dwie sekcje, bądź awaryjnego lądowania jednej z nich.

Podczas walki nawigacyjny współpracuje z taktycznym i operacyjnym, dodatkowo funkcje namierzania i komunikacji są duplikowane w konsoli nawigacyjnej na wypadek awarii stanowiska taktycznego. Komputery mają zaprogramowane wiele manewrów unikowych, dostępnych właśnie ze stanowiska sternika.

Jacht kapitański

USS Enterprise-D, jak też inne statki klasy Galaxy, jest wyposażony w pomocniczy pojazd, standardowo używany do misji dyplomatycznych - jacht kapitański.

Jacht jest większy od przeciętnego promu, ma 18 metrów długości, 10 szerokości i 8 wysokości, ma owalny kształt. Standardowo usytuowany jest w centralnej, dolnej części sekcji spodkowej. Zbudowany jest z głównie z tritanium i duranium, został zaprojektowany jako samodzielna, wielozadaniowa jednostka, jednak jego funkcja została sprowadzona do transportu ważnych osobistości w razie awarii, bądź niemożności zastosowania transporterów.


Jacht posiada dwa pokoje dla załogi i pokój służący za mostek. Pomieszczenie z silnikami otoczone jest przez przestrzeń mieszkalną. Jacht wyposażony jest w deflektor, silniki impulsowe oraz posiada zdolność lotu aerodynamicznego, przydatnego w atmosferze planety, w której może rozwinąć prędkość do 20 machów. Jacht ma również "nóżki" i może lądować na planetach. Można go wystrzelić ze statku klasy Galaxy nawet przy prędkości warp 7, jacht będzie zwalniał wtedy do prędkości impulsowej (maksymalnie 0,65 prędkości światła).

Separacja spodka

Mając tak dużą liczbę cywilów na pokładzie, jak USS Enterprise-D, podczas niebezpiecznych misji kapitan nie chce być odpowiedzialny za śmierć niewinnych i nie chce narażać ich na niebezpieczeństwo. W tym właśnie celu okręty z przewidzianą dużą ilością osób cywilnych są wyposażone w funkcję oddzielającą sekcję napędową od spodka.

W razie ewakuacji cywile są przenoszeni do sekcji spodka, co jest o tyle ważne, że nie są narażeni na eksplozję rdzenia.

Obie sekcje są standardowo sczepione osiemnastoma zaczepami. Komputer dba o płynność separacji i stara się uniknąć wstrząsów, które mogą zachwiać integralność poszycia.


Schemat mostka

1 - Fotele oficerów dowodzących
2 - Stanowisko sternika
3 - Stanowisko operacyjne
4 - Główny ekran
5 - Gabinet kapitana
6 - Konsola taktyczna
7 - Konsole maszynowni, środowiskowa, misji, naukowe
8 - Toalety
9 - Sala konferencyjna
10 - Turbowinda
11 - Rezerwowa turbowinda
12 - Awaryjna turbowinda na mostek bojowy

1 - Fotel dowódcy
2 - Stanowisko sternika
3 - Stanowisko operacyjne
4 - Główny ekran
5 - Konsola naukowa
6 - Konsola inżynieryjna
7 - Konsola taktyczna
8 - Wyjście
9 - Gabinet kapitana
10 - Turbowinda
11 - Turbowinda rezerwowa
12 - Sala konferencyjna




Dane techniczne

Przynależność:	Zjednoczona Federacja Planet
Typ okrętu:	badawczy
Rozpoczęcie projektu:	2343
Oddanie do użytku pierwszego statku:	?
Maksymalna ilość załogi:	5000
Oficerowie:	185
Reszta załogi:	575
Cywile/Rodziny:	252
Liczba pokładów:	42
Wysokość:	137,5 m
Szerokość:	467 m
Długość:	642,5 m
Silniki warp:	MARA
Silniki impulsowe:	standardowe
Maksymalna ciągła prędkość warp:	9,2
Maksymalna chwilowa prędkość warp:	9,6
Uzbrojenie:	?
System komputerowy:	LCARS
Przypuszczalny czas wykorzystania:	100 lat
Maksymalny czas bez zaopatrzenia:	5 lat
Czas pomiędzy przeglądami:	20 lat

Okręty tej klasy

Nazwa	Rejestr	Występowanie	Komentarz
USS Enterprise	NCC-1701-D	TNG, DS9, GEN	zniszczony na Veridian III
USS Galaxy	NCC-71806	?	w służbie
USS Hippocrata	NCC-75909	?	w budowie (Utopia Planitia)
USS Odyssey	NCC-71832	DS9:The Jem'Hadar	zniszczony przez Jem'Hadar
USS Sarek	NCC-72081	?	w budowie (Utopia Planitia)
USS Swansea	NCC-69001	?	w służbie
USS Venture	NCC-56009	DS9	w służbie
USS Yamato	NCC-71807	TNG:Contagion	zniszczony
USS ?	NCC-75102	?	w budowie (Utopia Planitia)
USS ?	NCC-75026	?	w budowie (Utopia Planitia)

Zdjęcia okrętów

USS Enterprise-D 800x600, 93 KB	USS Enterprise-D 539x365, 36 KB	USS Enterprise-D 1024x768, 66 KB
USS Enterprise-D 1024x768, 119 KB	Spodek USS Enterprise-D na planecie 800x600, 49 KB
więcej zdjęć okrętów klasy Galaxy

Schematy

USS Enterprise-D, widok z boku 2189x512, 243 KB	Schemat napędu w klasie Galaxy 1024x768, 93 KB	USS Enterprise-D, widok z boku 495x133, 16 KB
Schemat USS Enterprise-D, widok z góry 1024x768, 86 KB	Schemat USS Enterprise-D, widok z przodu i tyłu 1024x768, 82 KB	Schemat USS Enterprise-D, widok z boku 1024x768, 60 KB
Schemat USS Enterprise-D, widok z dołu 1024x768, 82 KB	Prosty schemat USS Enterprise-D 620x275, 39 KB

Zdjęcia wnętrz

Dziesiąty Dziobowy 800x600, 47 KB	Dziesiąty Dziobowy 800x600, 59 KB	Dziesiąty Dziobowy 748x426, 45 KB
Mostek USS Enterprise-D 800x600, 64 KB	Ready room na USS Enterprise-D 800x600, 42 KB	Tabliczka dedykacyjna USS Enterprise-D 640x480, 56 KB
Mostek USS Enterprise-D 640x480, 40 KB	Konsole na mostku USS Enterprise-D 800x600, 45 KB	Przesyłownia na USS Enterprise-D 800x600, 55 KB

Większość informacji o statkach pochodzi z okrętu USS MacArthur
dzięki uprzejmości Piotra Milewskiego i Jana Strzeleckiego.
W zbieraniu, przygotowaniu i uzupełnianiu informacji mieli swój udział również:
Marcin Wichary, Michael Graham, MadYellow, Stilleto, Tuvok,
Mateusz Cieślak, Przemysław Dudek, Apoc i Gul Dukat.
Część obrazków pochodzi ze stron Star Trek in Sound and Vision oraz Wolfpak 359.