Szykuje się komiks o kapitanie Saru (ze scenariuszem K. Beyer):
http://www.startrek.com/article/introducing-captai n-saru

Czyli znowu - zrobili to, o czym wielu widzów od dawna przebąkiwało (oprócz resetty ) - że Saru byłby dobrym kapitanem. Kolejna oznaka ewidentnego trendu chęci przypodobania się fanom i wrócenia do ich łask.

Dreamweb


Owszem. Przy czym mam wrażenie, że rozdźwięk pomiędzy CBS-em a częścią fanów jest dziś tak mocny, że to wszystko półśrodki. Gniew owej grupy uśmierzyła by dopiero... no może nie cancelacja DSC jednak, choć jej się teoretycznie domaga... ale wyraźna i konsekwentna polityka czynienia Discovery klasyczniejszym Trekiem (znacząco lepsza jakość scenariuszy, więcej głębi, także zdecydowanie większe związki z dotychczasowym kanonem, również wizualnym), w dodatku połączona jakimiś PRowymi demonstracyjnymi gestami w kierunku fandomu (z których poluzowanie wytycznych byłoby pewnie jednym z milej widzianych). Delikatne ustępstwa zwiększają raczej głód krwi ("widzicie? słabną... atakujemy mocniej!").
(Ale, nie, nie chciałbym by CBS złożył DISCO na ołtarzu zgody z fanami. Moim zdaniem ta seria nie jest jednak beyond redemption - dowodem, że mieliśmy w niej co analizować poza błędami. I właśnie te godne analiz jej elementy zasługują na szansę rozwinięcia się.)

Preview komiksu "Captain Saru" (świetny tytuł, prawda?):
http://www.startrek.com/news/saru-rescue

Czytałem "Captain Saru". Sympatyczna błahostka, IMHO nie oddająca sprawiedliwości pierwszemu Kelpianinowi w GF i jego kapitańskiemu potencjałowi, ale przynajmniej można się dowiedzieć czyje dokonania - i filozofię dowodzenia - musiał znać Picard, skoro w "Starship Mine" poradził sobie jak widzieliśmy. Jednym słowem pochodzący z Kaminaru oficer kontra chciwi Orioni, w pojedynku, w którym - zgodnie z klasycznym Trekowym schematem - ten wygra, kto lepiej myśli. A ozdobione to rozważaniami o percepcji snów w ziemskiej kulturze. I odrobiną autoironii (wyśniony napęd jagódkowy i bezgłowa Nike z Samotraki jako metafora Discovery). Oraz drobnymi okruszkami biografii załogantów (Tilly ma ponoć niezłe relacje z ojcem, też oficerem GF; Owosekun to zapamiętała himalaistka, która ileś razy właziła samotnie na Big E). Nic wielkiego, ale można sięgnąć, narracja lepiej skonstruowana niż w statystycznym odcinku DSC*. (Jednego tylko bym się czepił: czemu bohater tytułowy na zwiedzanie Luwru ubrał się po ziemsku - i to po XX/I-wieczno ziemsku - a nie w coś malowniczego, z ojczystej planety rodem? I czemu kolorystyka jeszcze bardziej ponura niż na ekranie?**)

* Acz widać pewne - lekko ciągnące rzecz w dół - ukłony w kierunku typowych dla tej serii technik opowiadania (dorzucanie nieistotnych wątków tła, zaczynanie i urywanie - kłania się wspominany parę razy rodziciel Sylvii, którego ostatecznie nawet nie pokazano, brak dłuższego zatrzymania przy tym, co najistotniejsze)...

** Nachalnych wzmianek o wspaniałości M.B. się nie czepię, to DISCO-norma.

O memach Self Care Saru nie było chyba dotąd mowy?
https://imgur.com/gallery/tYg0A9Q
https://imgflip.com/meme/168168571/Self-Care-Saru

W/w memy to pokłosie słów naszego komandora (kapitana!) z odcinka "New Eden":

Saru: Before we can care for others, we must care for ourselves.

Muszę przyznać, że Saru w trybie Terminatora wypada jeszcze lepiej, niż jako tchórz (i jaki fajny kontrast z Georgiou - oboje apex predators, ale on z niezłomnymi zasadami):
https://www.youtube.com/watch?v=D2wngHHysxY

Jako dowódca też się wyrobił:
https://www.youtube.com/watch?v=UlFyYcFfRiw

EDIT:
Jeszcze jedna pochwała tytułowego porucznika/komandora/kapitana:
https://screenrant.com/star-trek-discovery-reasons -saru-best-character/

Odnotujmy oficjalnie wielką chwilę - Saru został kapitanem:
https://www.youtube.com/watch?v=8NwkAnhqK7U

Bardziej mnie dziwiło, że on sam chciał tę funkcję oddać Michaeli... Nie wiadomo za bardzo z jakich przyczyn (tym bardziej, że z jej perspektywy przez rok była kosmicznym poszukiwaczem przygód, więc to i owo o zasadach panujących we flocie mogła zapomnieć).

Dreamweb


Raz - on ją chyba podziwia (nie jest jasne za co, ale podziwia, tak to pokazują). Dwa - ten rok działa również na jej korzyść; poznała cokolwiek przyszłość i jej realia, a to może znacząco ułatwiać podejmowanie dowódczych decyzji.