Exactly so.

E, kochany, to Ty mnie nie znasz!

Widać jesteś wyjątkową Ziemianką nieznaną jeszcze Spokhowi. Za krótko badał pewnie nasz gatunek.

Nic straconego. Może jeszcze mnie znajdzie. Ze swej strony ja zerkam na uszy wszystkich napotykanych facetów - moze go wypatrzę, kto wie?

Chyba, że nosi opaskę jak Spock w Star Trek IV.

Gdy widze takiego w opasce, to dopiero mu się przyglądam!

A jak trafisz na Romulanina?

Wiesz, to można odróżnić - po zachowaniu. Zresztą szanuję Romulan za ich nieelastyczny kodeks honorowy. Przypominają mi samurajów. Podzielam ich pogląd, że honorowa śmierć jest lepsza niż zostanie jeńcem wojennym. Są co prawda bardziej ludzcy niż Wolkanie, ale to można im wybaczyć.

Czyli uważasz że ci co się poddają są niehonorowi i niegodni życia/istnienia?

Niestety, ja może tak nie uważam, ale moje serce to i owszem. Musiało trafić do mego ciała przez zupełny przypadek, bo było przeznaczone raczej dla samuraja. To znaczy, nie uważam może, że trafienie do niewoli to hańba, jeśli wzięto Cię siłą - ale złożenie broni i podniesienie rąk do góry w sytuacji wojennej... nie. Nic nie poradzę, tak to czuję i już.
Dlatego bardzo szanuję Wołodyjowskiego i Ketlinga - wybrali śmierć zamiast złamania przysięgi. I szanuje tego romulańskiego kapitana, który co prawda zaatakował Enterprise bez dania racji, ale mimo to potrafił zachować godność do samego końca.

He he, właśnie znienawidziłaś mojego dziadka.

Zaraz znienawidziłam - zapomniałam dodać, że nikogo nie zmuszam ani nie nakłaniam do przestrzegania mojego kodeksu honorowego. Mam niejaką pewność, że sama umiałabym wybrać honorową śmierć, zawsze jednak pozostaje pewien margines błędu. Kto wie, jak zachowałabym się w rzeczywistości? czy potrafiłabym uaktywnić samozniszczenie lub konwencjonalnie palnąć sobie w dyńkę? Myślę, że tak - ale to nie znaczy na 100%, że tak. Nie znamy samych siebie aż tak dobrze. Jakże więc mogłabym pogardzać tymi, których pogląd na całą sprawę wogóle jest z gruntu inny? To byłoby... ekstremalnie nielogiczne.

Ale musze dopowiedzieć że poddał się po zakończeniu kampanii wrześniowej, na rozkaz z kwatery. walczyli praktycznie do końca .

Tak jak wielu innych - włączając w to członków mej własnej rodziny. No mówię, że we mnie żyje jakiś zapóźniony w rozwoju, cholernie wojowniczy duch! Chyba tylko sam Spock, by mind-melting, mógłby go wyizolować i zrozumieć, skąd się wziął.

Podobno każdy kocha pieniądze, waluta marzeń Evivy?
[img]http://www.worth1000.com/entries/333500/333667SXAW _w.jpg[/img]

Uwaga, spokojnie, to tylko awaria, coś się dzieje i z mojego kompa nie można wkleić zdjęć, ale podobno link działa, czasem, za którymś razem wskakuje, echhhh

Żadna, Smoczku. Lubię pieniądze tak, jak ogrodnik motykę i grabie - to po prostu narzędzie, nic więcej. I dobrze, bo w moim zawodzie się nie zarabia, tylko dostaje zapomogę.
Poza tym do kochania, zgodnie z nazwa topicu, to ja mam Spocka.
I don't care too much for money
Money can't buy me love

Odpowiem na pytanie, zadane w tytule: nie można, nie da się. Co nie przeszkadza, że mnóstwo babek wariuje na jego punkcie, zwłaszcza w USA. Fanklubów ma jak mrówków.

Koszmar Evivy URL

Dragon

Oj, złośliwa bestio..

A tu podsumowanie materiału radiowego z jednej z amerykańskich rozgłosni na temat Spocka:
http://trekmovie.com/2008/06/01/npr-nimoy-take-a-l ook-at-spock/

No to coś jeszcze:

Lieutenant Uhura: (singing)
Oh, on the starship Enterprise /
There's someone who's in Satan's guise /
Whose devil ears and devil eyes /
Could rip your heart from you.
At first, his look could hypnotize /
And then his touch would barbarize /
His alien love could victimize /
And rip your heart from you.
And that's why female astronauts /
Oh, very female astronauts /
Wait terrified and overwrought /
To find what he will do.
Oh, girls is space be wary /
be wary, be wary /
Girls in space be wary /
We know not what he'll do!

i w oryginale:
http://www.youtube.com/watch?v=QSxLqDt2QVA

Pah Wraith
Eviva

Lieutenant Uhura: (singing)
Oh, on the starship Enterprise /

Uwielbiam subtelny erotyzm tej sceeny...

Q__

Bo erotyzm wtedy jest piękny, gdy subtelny.
Swoją drogą, to w tej scenie widac jedno - gdy kręcono ten odcinek, idea postaci Spocka nie była jeszcze dopracowana. To jest zupełnie inny Spock, niż ten, którego znamy, a nawet nie został zainfekowany jakimś wirusem czy pyłkami.

Specjalnie dla Evivy URL

Spohkh

To jest zupełnie inny Spock, niż ten, którego znamy

Ja wiem? A pamiętasz jak się z troską nachylił nad załamanym Kirkiem?

Q__

Ach, jaka to była scena... Oskara powinni za to dać. Chodziło jednak chyba o to, że w scenie z Uhurą Spock uśmiechał się zupełnie swobodnie, a później robił to tylko pod wpływem silnego stresu lub jakichś czynników zaburzających samokontrole. I potem nie fraternizował się już tak z załogą - w scenie z "Charlie X" jest z nimi wyraźnie na stopie przyjacielskiej, a w dalszych odcinkach coraz bardziej się izoluje.

Eviva

Chodziło jednak chyba o to, że w scenie z Uhurą Spock uśmiechał się zupełnie swobodnie

Uśmiechał jak na Wolkana.

Q__

jak się z troską nachylił nad załamanym Kirkiem?
Ale wtedy nikt go nie widział.

A scena zaiste piękna, jedna z moich ulubionych w TOS-ie.

Madame Picard

A scena zaiste piękna, jedna z moich ulubionych w TOS-ie.

BTW: ciekawe jest, że najbardziej emocjonalne sceny z czasów Kirka (dwie w/w i ta z ST II) odbywają się z udziałem... Spocka...