Wspomniany tu "Naszyjnik Semley" trafił do Sieci jako reklamówka nowego wydania zebranych w jeden tom powieści haińskich:
http://www.fahrenheit.net.pl/o-ksiazkach/fragmenty /ursula-leguin-szesc-swiatow-hain-fragment

A z innej beczki - ciekawe czy Le Guin o tym słyszała pisząc "Lewą rękę..."?
http://www.bbc.com/news/magazine-34290981
http://www.livescience.com/52247-guevedoces-girls- boys.html

Recenzja

...konkretnie są to: "Świat Rocannona", "Planeta wygnania", "Miasto złudzeń", "Lewa ręka ciemności", "Wydziedziczeni" i "Słowo las znaczy świat", a całość - jak widać powyżej - zatytułowano "Sześć światów Hain":
http://esensja.pl/ksiazka/recenzje/tekst.html?id=2 3629

Szykuje się ekranizacja "Opowiadania świata" LeGuin; reżyseruje Leena Pendharkar* (chyba się apriorycznie nastawiam pozytywnie, bo nikt związany z przemysłem blockbusterowym ); rolę główną zagra doskonale znana Trekerom Rekha Sharma:
https://www.flickeringmyth.com/2018/03/ursula-k-le -guins-telling-adapted-big-screen/

* http://www.imdb.com/name/nm1743355/

ps. Jeszcze jedno pożegnanie Le Guin, pióra Oramusa (w kwestii przodków zdaje się, że powtarza banialuki, ale o "Opowiadaniu.." - i nie tylko - ciekawie pisze):
http://www.rp.pl/Plus-Minus/302019902-Pozegnanie-k rolowej-Ekumeny-Marek-Oramus-wspomina-Ursule-Le-Gu in.html

Drobne info, na pograniczu reklamy. Napatoczyłem się niedawno na ogromniasty (dwa lata temu wydany, ale wciąż w sprzedaży) tom z opowiadaniami Le Guin, zatytułowany "Rybak znad Morza Wewnętrznego". Jest to zbiór sklejony ze zbiorów, zawierający w przeważającej części rzeczy znane, wydawane uprzednio jako samodzielne pozycje ("Wszystkie strony świata", "Cztery drogi ku przebaczeniu", "Urodziny Świata", "Opowiadanie Świata"), ale - uwaga! - znaleźć w nim można także utwory z mniejszego tomiku zatytułowanego również "A Fisherman of the Inland Sea"*, i te stanowią u nas kompletną nowość.

(Nawiasem: interesująca jest przedmowa Autorki do tego "Fishermana", widać, że jej podejście do SF - od strony teorii - b. mało różni się od lemowego. Pewne tezy wyglądają jak z "Fantastyki i futurologii" czy "Filozofii przypadku" wyjęte. Ciekawe, swoją drogą, czy to tylko zbieżność poglądów, czy jest tu jaki trop lemowski do wyśledzenia?)

* http://en.wikipedia.org/wiki/A_Fisherman_of_the_In land_Sea

ps. "Kamień, który wszystko zmienił", jedno z tych nowych opowiadań z "Rybaka..." da się legalnie przeczytać online:
http://www.kawerna.pl/aktualnosci/ksiazki/item/149 55-opowiadanie-ursuli-k-le-guin-do-poczytania.html

Le Guin o swojej miłości do TNG:

My Appointment with the Enterprise
An Appreciation
By Ursula K. Le Guin

For years now I've had an appointment with the crew of the Enterprise, two nights a week. It's hard to remember that at first I didn't like the program. I said things like, "If Q knows everything, how can he be so stupid? And if Wesley is 15, how can he know everything?" But then I caught a rerun of "The Offspring," in which Data builds a daughter, and I was hooked.

It's been fascinating to watch Brent Spiner develop the physical and psychological subtleties of a role that might have been just another jerky android. The casting of the show was superb from the start. Gates McFadden, Marina Sirtis, and Majel Barrett brought depth and complexity to the conventionally feminine roles of Dr. Crusher, Counselor Troi and Lwaxana Troi. Many of us wish that Tasha Yar (Denise Crosby) and Ens. Ro (Michelle Forbes) had stayed on board to shake things up, but at least we got Whoopi Goldberg wearing those great hats. The lead male actors, all impressive separately, were also great team players, their characters changing and deepening in relation to one another.

Worf (Michael Dorn) was my first love. That voice, Richter 6.5-that forehead-those dark, worried eyes-those ethical problems! The glimpses of Klingon dynastic struggles were like Shakespeare's plays about the kings of England, full of quarrels and treachery and kinfolk at each other's throats-just like a family Christmas. I love that stuff. Worf, caught between two worlds, was a powerful figure, tragic. Being in love with him I thought was safe, until I saw the episode in which Capt. Picard (Patrick Stewart) lives a whole life in 25 minutes, and then the one where he revisits his home and brother in France. Such a strong, sensitive, intelligent man, so short, so bald, so beautiful-well, so I'm a bigamist.

My favorite episode may be the one where Picard is alone with Capt. Dathon (Paul Winfield), an alien whose language is all myth and metaphor. A beautiful idea, and the way the alien's soul shone through his ugly, piggish, snouted face was magic.

The Next Generation never had a simplistic concept of Us/Nice/Real People vs. Them/Ugly/Villains. Of course, there are bad guys out there. When the Klingons turned into real people, the Romulans and Cardassians were waiting-but they keep turning into real people, too. The Borg was a great embodiment of Evil-mechanical evil, absence of soul. Hence the power of the episode where Picard, the very soul of the Enterprise, became a Borg: Anybody, even the best man, can lose his soul. This is a genuinely scary idea, a mature concept. Violence, on The Next Generation, is shown as a problem, or the failure to solve a problem, never as the true solution. This is surely one reason why the show has such a following among grown women and men.

Lots of young people watch it, too, of course, and, recently, at a conference about science fiction, one of them told me why: "A lot of science fiction shows us a future just like now, only worse," she said. "I like The Next Generation because it shows us a future I could live in."

What I myself like best about it is the way it transforms vision. The best example of this magic is Geordi's visor. At fist, I saw Geordi (LeVar Burton) as a blind guy with a prosthetic device. I don't know when the transformation happened-when I began to see him, and got uncomfortable when he took his visor off. I felt this discomfort even in one dream sequence where his eyes were perfectly normal. Who cares about "normal," when what you care about is Geordi?

This is what science fiction does best. It challenges our idea of what we see as like ourselves. It increases our sense of kinship.

And it was Gene Roddenberry's legacy to a great writing and production team. Naturally fearless and innovative, Gene never stopped learning. He knew television's power to persuade by showing, and wanted to use that power well. On the Enterprise, we see the difference of racial and alien types, gender difference, handicaps, apparent deformities, all accepted simply as different ways of being human. In this, The Next Generation has been light-years ahead of its predecessors, its imitators, and practically everything else on television. The continuing mission of the Starship Enterprise has been to take us out of the smog of fear and hate into an open space where difference is opportunity, and justice matters, and you can still see the stars.
http://stng.36el.com/st-tng/trivia/tvguide_notes.h tml

Właśnie ukazał się wybór blogowych (sic!) tekstów Le Guin - "Nie ma czasu":
http://katedra.nast.pl/artykul/7841/Le-Guin-Ursula -K-Nie-ma-czasu-Mysli-o-tym-co-wazne/

Jeden z w/w na zachętę:
http://katedra.nast.pl/artykul/7837/Le-Guin-Ursula -K-Nie-ma-czasu-Mysli-o-tym-co-wazne/

Le Guin też do polskiej polityki trafiła:
http://wyborcza.pl/7,75968,24259223,prawo-imion-i- pis-czyli-bajka-polityczna-z-moralem.html

Ukazała się "Cała Orsinia" (ostatni tom kolekcji dzieł zebranych Le Guin):
https://dziennikpolski24.pl/ursula-le-guin-cala-or sinia-proszynski-i-ska-2019/ar/c13-14618105

"Opisanie Ziemiomorza", które z nieznanych przyczyn wypadło z polskiego wydania "Opowieści z Ziemiomorza", w fanowskim przekładzie:
http://www.elendilion.pl/wp-content/uploads/2016/1 2/OpisanieZiemiomorza.pdf

EDIT: i jeszcze... O Ziemiomorzu jako o odpowiedzi na Śródziemie:
https://polter.pl/ksiazki/Ziemiomorze-c26720

Oraz drobny tolkienowski smaczek u U.L.G.:
http://tolkiengateway.net/wiki/Athelas

Le Guin o pewnym zbiorku opowiadań Mieville'a:
https://www.theguardian.com/books/2015/jul/29/thre e-moments-explosion-china-mieville-masterfully-hor rific-sf

I fanowski list prawie miłosny jaki U.L.G. wysłała lata temu do Jacka Vance'a*, który nie zaskoczy chyba nikogo, kto miał okazję porównać ich utwory:
https://twitter.com/datedcarbon/status/95618080928 6930433

* Potem bywała dla niego surowsza:
https://www.tapatalk.com/groups/jackvance/le-guin- excoriates-vance-t3344.html

Fahrenheitowy quiz nt. twórczości Le Guin:
https://www.fahrenheit.net.pl/quizy/kotolotki-czym -sie-je/

Mało znany (u nas) esej, a zarazem karta z biografii ULG, b. a propos tego, co dzieje się w Polsce:
https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,1632 29,26495778,dawno-dawno-temu-w-czasach-przesadow.h tml