Rok 2369 - Kardasjanie opuszczają planetę Bajor, którą okupowali przez ostatnie pół wieku. Bajoranie podejmują wysiłki, mające na celu przywrócenie dawnej świetności ich świata, prosząc o pomoc Zjednoczoną Federację Planet. Wkrótce potem, komandor Benjamin Sisko, uczestnik bitwy w układzie Wolf 359, zostaje mianowany dowódcą stacji kosmicznej pozostawionej przez Kardasjan na orbicie planety Bajor. Stacja otrzymuje od Gwiezdnej Floty oznaczenie Deep Space 9.

Taki jest punkt wyjścia trzeciego już serialu z cyklu Star Trek, który powstał w 1992 roku, a którego emisję rozpoczęto w USA w roku następnym. Odcinek pilotowy, zatytułowany The Emissary (Wysłannik) przedstawia miejsce akcji, a także realia, w jakich będzie musiała żyć i pracować załoga stacji.

Dlaczego pojawił się pomysł nakręcenia kolejnego serialu Star Trek? Ciężko to dziś jednoznacznie stwierdzić, tym bardziej, że powodów było z pewnością sporo. Istotne jest to, że wytwórnia Paramount - zachęcona ogromną oglądalnością Następnego pokolenia (The Next Generation dotarł wówczas do piątego sezonu emisji, zbierając dużą widownię i przeróżne nagrody) - zdecydowała się nakręcić kolejny serial spod znaku Gwiezdnej Wędrówki. Zaprojektowaniem nowego serialu miał się znowu zająć "ojciec Star Treka" - Gene Roddenberry, jednak w 1991 roku zmarł i zdążył opracować jedynie wstępny szkic fabuły, według którego miejscem akcji miała być federacyjna baza na odległej planecie. Po jego śmierci, obmyślanie fabuły przejęli ludzie, którzy pracowali wcześniej z Genem przy Następnym pokoleniu - Rick Berman i Michael Piller. I postanowili przenieść akcję na stację kosmiczną.

Stacja początkowo orbituje wokół planety Bajor, dochodzącej do siebie po kardasjańskiej okupacji. Bajoranie, niegdyś wysoko rozwinięta cywilizacja, proszą Federację o pomoc i ochronę, w związku z czym federacyjna Gwiezdna Flota przejmuje pieczę nad dawną kardasjańską stacją przeładunkową. Okazuje się to niezwykle trafną, lecz zarazem brzemienną w skutki decyzją, gdyż DS9 staje się wkrótce najważniejszym posterunkiem w tej części galaktyki. Dzieje się tak za sprawą odkrytego w pobliżu jedynego w swoim rodzaju stabilnego korytarza podprzestrzennego - umożliwia on przelot na drugą stronę galaktyki, do Kwadrantu Gamma, w ciągu kilkudziesięciu sekund (normalnie, nawet przy technologii Gwiezdnej Floty, trwałoby to jakieś siedemdziesiąt lat). Korytarz otwiera przed Federacją zupełnie nowe możliwości handlowe i kolonizacyjne, przez co stacja i Bajor zyskują ogromne znaczenie strategiczne. Co więcej, okazuje się, iż korytarz nie jest tylko drogą na skróty, lecz także miejscem zamieszkiwanym przez tzw. Proroków - niematerialne, nie znające pojęcia czasu istoty, czczone od tysięcy lat przez Bajoran jako ich dobre bóstwa.

Dowódcą stacji mianowano czarnoskórego komandora Benjamina Sisko (Avery Brooks), oficera zdecydowanego i odważnego, skłonnego do nieszablonowych posunięć. Ben stracił żonę podczas bitwy z Borgiem w układzie Wolf 359 i od tego czasu samotnie wychowuje nastoletniego syna - Jake'a (Cirroc Lofton). Oprócz dowodzenia stacją, Ben ma też inne obowiązki - jest bajorańskim, legendarnym Wysłannikiem Proroków, którym obwołano go, gdy odkrył korytarz - znany w bajorańskich legendach jako Niebiańska Świątynia.
Jego zastępcą została major Kira Nerys (Nana Visitor), Bajoranka - z początku niezbyt przychylna Federacji. Jednak z czasem Sisko zyskał jej szacunek, a nastawienie Kiry względem Gwiezdnej Floty diametralnie się zmieniło.
Szefem operacyjnym stacji, czyli osobą odpowiedzialną za jej poprawne funkcjonowanie, jest Miles O'Brien (Colm Meaney) - osoba znana widzom Następnego pokolenia. O'Brien, zwany przez wszystkich "Szefem", jest świetnym inżynierem (jednym z tych, co "z kamieni potrafią zbudować replikator") i jego udział w doprowadzeniu zdewastowanej z początku stacji do stanu używalności trudno przecenić.
Poza O'Brienem, Gwiezdną Flotę reprezentuje też Jadzia Dax (grana przez Terry Farrel). Dax to atrakcyjna przedstawicielka intrygującego gatunku Trillów - wybrani osobnicy tej rasy łączą się ze ślimakopodobnymi symbiontami, dzięki czemu gospodarz - w tym wypadku Jadzia (czytać "Dżad-zija") - uzyskuje wspomnienia i doświadczenia kilku poprzednich gospodarzy symbiontu - Daxa (który ma około 300 lat!). Jadzia jest oficerem naukowym stacji, a także najbliższym przyjacielem i doradcą dowódcy.
Zdrowiem oficerów i mieszkańców zajmuje się doktor Julian Bashir (Alexander Siddig). Z początku trochę narwany oficer, który wybrał przydział na DS9 głównie dla przygód, w jakie miała obfitować służba na granicy przestrzeni Federacji.
Porządku na stacji pilnuje szef ochrony o imieniu Odo (Rene Auberjonois), tytułowany przez wszystkich "konstablem". Odo jest niezwykłą istotą - jego naturalną formą jest stan ciekły, potrafi też niemal dowolnie zmieniać swój kształt, co znacznie ułatwia mu pracę. Jest świetnym detektywem, a jego umiejętności dedukcji i poświęcenie zapewniły mu powszechny szacunek - nawet ze strony przestępców.
Trzeba też wymienić Quarka (Armin Shimerman) - przedstawiciela znanego z pociągu do pieniędzy gatunku Ferengich. Quark prowadzi na stacji własny bar, a dorywczo zajmuje się też innymi, mniej lub bardziej legalnymi interesami.
Oprócz tego, gościnnie pojawia się wygadany Kardasjanin o imieniu Garak (Andrew Robinson), postać wysoce tajemnicza - niegdyś agent kardasjańskiego wywiadu, który popadł na rodzinnym świecie w niełaskę i na stacji zajmuje się krawiectwem (przynajmniej oficjalnie). Rolę równie tajemniczej, a w dodatku dość demonicznej postaci, pełni Gul Dukat (Marc Alaimo) - wysoki rangą kardasjański wojskowy, dowódca stacji z czasów kardasjańskiej okupacji.

Pilotowy odcinek serialu był dość udany (i miał dużą oglądalność), a jego atrakcyjność podnosił dodatkowo gościnny występ Patricka Stewarta - czyli kapitana Picarda z TNG. Później, niestety, jakość odcinków rzadko zachwycała. Nawet zapaleni fani "Star Treka" uważali, iż scenarzyści nie wiedzą jak rozwinąć serial. Odcinki nieraz były nudne i statyczne do tego stopnia, że złośliwi przerobili motto Star Treka brzmiące śmiało zdążać tam, gdzie nikt jeszcze nie dotarł na śmiało siedzieć w miejscu i czekać, aż ktoś do nas przyjdzie, zaś sam serial przezwano Deep Sleep Nine.

Coś drgnęło dopiero pod koniec drugiego sezonu, głównie za sprawą napływu świeżej krwi - gdy skończyło się Następne pokolenie, do DS9 przeszła część scenarzystów z TNG. Pojawiły się wzmianki o Dominium - potężnej organizacji władającej Kwadrantem Gamma, którą bliżej przedstawiono w końcówce drugiej serii.

Dominium powstało niemal dwa tysiące lat temu. Rządzą nim Założyciele (zwani też Zmiennymi - okazali się nimi zmiennokształtni ziomkowie konstabla Odo), którzy po latach prześladowań ze strony Stałych zdecydowali się podporządkować sobie galaktykę. Stworzyli Dominium, a ich przedstawicielami zostali przebiegli Vorta - istoty stworzone dzięki inżynierii genetycznej. Jednak prawdziwą podstawą potęgi Dominium stali się siejący postrach Jem'Hadar - żywe maszyny do zabijania, także wyhodowane przez Założycieli. Przez dwa lata, które minęły od odkrycia korytarza przez Federację, Założyciele biernie przyglądali się jak okręty Gwiezdnej Floty naruszają granice ich imperium. Potem jednak zmienili taktykę i ujawnili swoją potęgę.

Wprowadzenie wątku Dominium było ze strony scenarzystów wspaniałym posunięciem, ale to nie był to koniec zmian jakie serial przeszedł z początkiem trzeciej serii. Do wyposażenia stacji dorzucono niewielki, acz potężny okręt - U.S.S. Defiant, co umożliwiło tworzenie ciekawszych, mniej monotonnych odcinków. Aktorzy i scenarzyści mocno się "rozkręcili", postacie zaczęły się wreszcie rozwijać psychologicznie, Sisko zmienił image i został awansowany na kapitana, a napięcie w galaktyce rosło w szybkim tempie. Założyciele, korzystając ze swoich umiejętności, siali zamęt w Kwadrancie Alfa, prowadząc m.in. do zerwania sojuszu Federacji z Klingonami. Miało to miejsce na początku czwartego sezonu, kiedy to twórcy zdecydowali się na kolejny genialny krok - do załogi dołączył komandor-porucznik Worf, klingoński oficer, doskonale znany widzom Następnego pokolenia. Popularność DS9 znowu wzrosła.

"Generalny remont" w sezonie czwartym wprowadził jakość znaną z późnego Następnego pokolenia, przy jednoczesnym zachowaniu dużej odmienności serialu od poprzednika. To, co zasługuje na uwagę w DS9 to, między innymi, nieznana dotąd w Star Treku ciągłość fabuły (sprawa Dominium staje się jednym z wątków przewodnich i jest obecna do samego końca serialu), a także umiejętne włączenie do fabuły motywów politycznych, wojennych i religijnych. Dodatkowo, dzięki większemu budżetowi i możliwościom technicznym, można podziwiać lepsze, bardziej dynamiczne efekty specjalne - kosmiczne bitwy od sezonu czwartego wzwyż naprawdę robią duże wrażenie.

Jednakże nie zapomniano o tym, co jest najbardziej charakterystyczne dla seriali Star Trek - że to nie efekty specjalne i szybka akcja są ich największymi atutami. Są nimi pozytywne przesłanie i głęboka, dająca do myślenia fabuła, która wykorzystując obcych i odległe światy, porusza bardzo ludzkie, bliskie nam problemy.

Deep Space Nine, mimo początkowych trudności, stał się serialem świetnie kontynuującym tradycje Star Trek, chociaż jest bardziej rozbudowany fabularnie od poprzedników i chwilami ma zdecydowanie mroczniejszy klimat. To, czy jest lepszy, jest kwestią gustu, ale kłótnie na ten temat nie mają sensu - DS9 jest po prostu inny.

Serial zdobył cztery statuetki Emmy i dwadzieścia cztery nominacje do tej nagrody. Nakręcono siedem sezonów serialu, a zakończono go wiosną 1999 roku finałowym cyklem dziewięciu odcinków nazwanym Ostatni rozdział (The Final Chapter).

Co będzie dalej z załogą? Tego nie wiadomo - możliwe, że ktoś pojawi się gościnnie w jednym z kolejnych filmów pełnometrażowych, nie należy jednak robić sobie nadziei na film kinowy poświęcony tylko załodze z DS9. Bezpośrednia, filmowa kontynuacja DS9 raczej nie powstanie, gdyż zdemontowano już kosztowne, serialowe dekoracje. Póki co, pozostają tylko książki - dalsze losy bohaterów opisano w dylogii Avatar (można ją zamówić np. w internetowej księgarni Amazon.com).

W Polsce także mieliśmy możliwość śledzenia losów stacji i jej załogi - serial, nazwany u nas Star Trek: Stacja kosmiczna, najpierw wyświetlała TVP1 (pierwszy sezon), potem zaś Polsat i Polsat 2, które niestety potraktowały serial po macoszemu, najwyraźniej nie potrafiąc go wypromować. Emisję w Polsacie 2 zakończono na ostatnim odcinku piątego sezonu, kiedy na dobre wybucha wojna z Dominium, a połączona flota Jem'Hadar i Kardasjan odbiera Federacji kontrolę nad stacją. Szkoda, że Polsat nie zdecydował się zakupić pozostałych odcinków - polscy widzowie nie mieli jak dotąd okazji obejrzeć dwóch najlepszych sezonów serialu.


Spis odcinków

Sezon	Odcinek początkowy		Odcinek końcowy
sezon 1	Emissary (I)	...	In the Hands of the Prophets
sezon 2	The Homecoming	...	The Jem'Hadar
sezon 3	The Search (I)	...	The Adversary
sezon 4	The Way of the Warrior (I)	...	Broken Link
sezon 5	Apocalypse Rising	...	Call to Arms
sezon 6	A Time to Stand	...	Tears of the Prophets
sezon 7	Image in the Sand	...	What You Leave Behind

Obsada

Aktor	Postać	Funkcja
Avery Brooks	kapitan Benjamin Sisko	dowódca
Nana Visitor	Major Kira Nerys	pierwszy oficer
Rene Auberjonois	konstabl Odo	szef ochrony
Michael Dorn	komandor porucznik Worf (od sezonu IV)	oficer taktyczny
Terry Farrell	komandor porucznik Jadzia Dax (sezony I-VI)	oficer naukowy
Nicole deBoer	porucznik Ezri Dax (sezon VII)	doradca
Colm Meaney	Miles O'Brien	główny mechanik
Alexander Siddig	doktor Julian Bashir	główny oficer medyczny
Armin Shimerman	Quark	barman
Cirroc Lofton	Jake Sisko

Lista płac

Wytwórnia:	Paramount Pictures
Muzyka:	Jay Chattaway Dennis McCarthy
Montaż:	Terry Kelley Stephen M. Tucker

Ciekawostki

Alexander Siddig (grający doktora Bashira) i Nana Visitor (czyli major Kira), byli w rzeczywistości małżeństwem. Rozwiedli się jednak w 2001 roku.


Zdjęcia


Muzyka

Muzyka z czołówki - sezony I-III Muzyka z czołówki - sezony IV-VII Muzyka z czołówki - z efektami dźwiękowymi Muzyka z czołówki - z bogatszą aranżacją Muzyka z czołówki - "single version" Muzyka z czołówki - w rozszerzonej aranżacji orkiestralnej Muzyka z czołówki - w wykonaniu Cincinatti Pops Orchestra

Soundtrack

Star Trek Deep Space Nine "Emissary"

rok wydania: 1993
czas łączny: 50:43
muz. Dennis McCarthy

Lista utworów:
1 Star Trek: Deep Space Nine (Main Title) 1:55
2 Wolf 359 4:51
3 The Enterprise Departs/A New Home 1:11
4 Trashed and Thrashed 1:59
5 Bajor/Jake/Saying Goodbye 1:44
6 Cucumbers in Space 1:44
7 New Personality 2:18
8 Into the Wormhole 3:41
9 Time Stood Still 4:13
10 Searching for Relatives 1:13
11 Painful Memories 4:21
12 Passage Terminated 3:43
13 Back to the Saratoga/What Shields? 2:00
14 Reconciliation 3:19
15 The Sisko Kid 4:41
16 A New Beginning 1:47
17 Theme from Star Trek: Deep Space Nine [Single Version] 4:17
18 Passage Terminated 3:33


Pliki wideo

Pierwsza zapowiedź serialu przed jego emisją Zapowiedź serialu z kanału Sky One Zapowiedź 6. sezonu serialu Bloopery z Voyagera i Deep Space Nine

Część informacji na tej stronie pochodzi z serwisu Internet Movie Database.
Niektóre zdjęcia pochodzą ze strony Star Trek in Sound and Vision a kilka
znaleziono w programie Star Trek Encyclopedia.
Niektóre zdjęcia podesłał King of Borg.
Informacje o soundtracku przysłał Mateusz Nowaczewski.