|
|
Uchwalona przez Najwyższe Zgromadzenie i ratyfikowana 1 stycznia roku 2170.
Przedstawiciele narodów Zjednoczonej Federacji Planet, występujący jako Najwyższe Zgromadzenie oraz Rada Federacji, przekonani że główną przyczyną i źródłem zaburzeń społecznych i korupcji rządów jest ignorowanie, zaniedbywanie i pogarda dla praw jednostek i ludów są zdeterminowani uchwalić uroczyste zaręczenie naturalnych, niezbywalnych i świętych praw wszystkich narodów, w związku z czym postanowili uchwalić deklarację, znaną wszystkim członkom Zjednoczonej Federacji Planet, mającą za cel wiecznie przypominać im ich prawa i obowiązki; co za tym idzie, akty władzy ustawodawczej, a także wykonawczej mogą w każdej chwili być porównane z jej treścią i celami instytucji politycznych, a przez to bardziej szanowane, i wreszcie aby skargi obywateli oparte o proste i niezaprzeczalne zasady poniższych postanowień, doprowadziły do podtrzymania Artykułów Federacji i zapewnienia szczęścia wszystkim istotom.
W związku z czym Najwyższe Zgromadzenie i Rada Federacji uznają i proklamują, w obecności i pod auspicjami Najwyższej Istoty, następujące prawa obywateli Federacji:
Artykuł 1
Wszyscy rodzą się i pozostają wolni, oraz równi w prawach. Prawo zawsze musi szanować tę zasadę.
Artykuł 2
Celem wszystkich rządów jest zachowanie naturalnych i nie ulegających derogacji praw ludów. Są to prawo do wolności osobistej, wolności sumienia, wolności słowa, własności, bezpieczeństwa, intymnych związków oraz stawiania oporu tyranii.
Artykuł 3
Podstawy wszelkiej władzy pochodzą od Narodu. Żadne ciało ani jednostka nie może wykonywać władzy, która nie pochodzi od Narodu.
Artykuł 4
Wolność oznacza swobodę do wszelkich czynności, które nie wyrządzają szkody innym; w związku z czym wykorzystywanie naturalnych praw przez każdego obywatela nie ma ograniczeń, za wyjątkiem tych które gwarantują pozostałym członkom społeczeństwa swobodę w korzystaniu z takich samych praw.
Artykuł 5
Prawo może zakazywać jedynie tych czynów, które wyraźnie i obiektywnie szkodzą porządkowi społecznemu. Nic, co nie jest zabronione prawem, nie może być karalne, nikt nie może być zmuszony do czynności nie nakazanych prawem.
Artykuł 6
Prawo jest wolą ogółu. Każdy obywatel ma prawo uczestniczyć w jego tworzeniu osobiście, lub przez swoich przedstawicieli. Prawo jest jedno dla wszystkich, niezależnie od tego czy ma karać, czy chronić. Wszyscy obywatele, będąc równymi w oczach prawa, są jednakowo uprawnieni do wszelkich godności, publicznych urzędów i zawodów, zgodnie ze swoimi umiejętnościami. Prawo nie może desygnować żadnej grupy obywateli i zabraniać im dostępu do przywilejów i ochrony prawnej wyłącznie za przynależność do określonej grupy.
Artykuł 7
Żadna osoba nie będzie oskarżona, aresztowana ani więziona, za wyjątkiem wypadków przewidzianych prawem. Każdy kto nakłania do popełnienia czynu przestępnego, dokonuje go sam bądź powoduje jego wykonanie podlega karze. Każdy obywatel zatrzymany bądź aresztowany zgodnie z obowiązującym prawem, podda się bezzwłocznie jako że stawianie oporu jest przestępstwem. Nikt, pod żadnym pozorem, nie może być nakłaniany do dostarczania dowodów świadczących przeciw niemu, ani do składania obciążających go zeznań.
Artykuł 8
Prawo będzie dostarczać wyłącznie niezbędnych środków penalnych. Nikt nie może zostać ukarany inaczej jak tylko w zgodzie z obowiązującym prawem, które zostało zatwierdzone i ogłoszone przed popełnieniem przestępstwa.
Artykuł 9
Nikt nie może być uznany za winnego, zanim mu się winy nie udowodni. Jeżeli dokonano aresztowania wszelka surowość nie będąca niezbędną do zabezpieczenia osoby zatrzymanej podlega karze.
Artykuł 10
Nikt nie będzie niepokojony ani prześladowany przez władze za wyrażanie swoich przekonań, również religijnych, pod warunkiem że nie narusza praw innych osób.
Artykuł 11
Swoboda wymiany opinii jest jednym z najcenniejszych praw. Każdy obywatel może swobodnie się wypowiadać, pisać i drukować. Granice tych swobód będą naznaczone prawem i nie wolno ich będzie przekraczać, pod groźbą kary.
Artykuł 12
Zabezpieczenie praw narodów i obywateli wymaga istnienia publicznych sił porządkowych. Powołuje się je do życia wyłącznie dla dobra powszechnego, nie zaś dla osobistych korzyści tych, którym zostaną powierzone.
Artykuł 13
Wszyscy obywatele mają prawo decydować, osobiście lub poprzez wybranych przedstawicieli:
- o konieczności opodatkowania
- o sposobach wykorzystania dochodów budżetowych z podatków
- o sposobie naliczania podatku dochodowego
- o sposobie pobierania podatku dochodowego
- o wysokości wydatków budżetowych
Artykuł 14
Obywatele mają prawo domagać się od każdego funkcjonariusza publicznego sprawozdań z prowadzenia spraw administracji państwowej.
Artykuł 15
Ponieważ własność jest prawem świętym i nienaruszalnym, nikt nie może być jej pozbawionym, za wyjątkiem sytuacji w której wymagać tego będzie konieczność wynikająca z dobra publicznego, jasno określona prawem. Nawet wówczas wywłaszczenie może zostać dokonane jedynie za wcześniejszym i słusznej wielkości odszkodowaniem.
Za zgodą Najwyższego Zgromadzenia, Rady Federacji i Prezydenta Federacji.
Sporządzono na planecie Ziemia ( Terra/Sol III ) 1 stycznia Roku Standardowego 2170.
Tekst przygotował Maciej Strzelczyk
|
|
|